Dadipark

Dadipark was een 12 hectare groot recreatiepark in het dorpscentrum van Dadizele. Het bestond van 1950 tot 2002. Na de sluiting kwamen er diverse reddingsplannen; niettemin werd het park in 2012 gesloopt. Voor velen blijft het Dadipark een nostalgisch gegeven. Iedereen geboren vóór 1980 ging er op schoolreis of heeft er familieuitstapjes gemaakt. De herinneringen zullen in de toekomst weer kunnen bovengehaald worden wanneer de herinplanting van de site een feit is.

• Dadipark werd in 1950 geopend onder invloed van de lokale pastoor Gaston Deweer. Dadizele was op dat moment reeds een toeristische bestemming; veel mensen kwamen er op bedevaart. Het park evolueerde van een speelplein voor de kinderen van de bezoekers van de basiliek tot een zelfstandig pretpark. Het was niet gericht op grote moderne attracties, maar was eerder een laagdrempelig en betaalbaar park voor kleine kinderen. Uithangbord was een 800 meter lange hangbrug aan de randen van het domein, de langste van Europa.

• Vanaf 2000 begonnen er klachten te komen over de veiligheid en liep het aantal bezoekers terug. In 2002 werd aangekondigd dat het park voor een jaar gesloten zou worden voor renovatie, maar het park is sindsdien niet meer geopend.
  Tegenvallende financiële resultaten en de keiharde concurrentie van grotere attractieparken zorgde ervoor dat het speel- en doepark genoodzaakt was te sluiten. Hoewel het park sinds 2002 gesloten is, bestaat de onderneming 'NV Dadipark' anno 2024 nog steeds.

• Sinds 2004 hebben verschillende bedrijven interesse getoond om het park te kopen. Toch kwam niemand definitief over de brug.
• In 2005 werd het actiecomité Red het Dadipark opgericht onder leiding van Ward Vergote om de herontwikkeling en heropening van het park te bespoedigen. Na een aantal bijeenkomsten van het comité beloofde de projectontwikkelaar een snelle oplossing. Hij zou het park op korte termijn nieuw leven inblazen met onder meer een evenementenhal, een wildwatersysteem en winkeltjes. De loopbrug en de grote glijbaan zouden behouden blijven. Het enige knelpunt was het gewestplan, waar het Dadipark is ingeschreven als recreatiegebied.
• In 2011 was er nog geen enkel vooruitzichtop herontwikkeling van het park omdat het niet lukte investeerders aan te trekken. Heropening leek daardoor meer dan ooit onwaarschijnlijk.
• Op 20 september 2011 werd bekendgemaakt dat het gemeentebestuur van Moorslede een sloopvergunning had goedgekeurd en een opruimactie wilde organiseren.
• In juli 2012 werden de sloopwerken niettemin gestart. Naast de overgebleven beschermde bomen bleef nagenoeg niets bewaard van het oorspronkelijke Dadipark. Het gemeentebestuur van Dadizele dacht eraan om er een sport- of wandelpark van te maken.
• In 2015 nam het gemeentebestuur van Dadizele contact op met Dadipark NV om een oplossing te vinden.
• In juni 2016, werd bekend dat het Dadipark een groene recreatie- en woonzone wordt. De naam 'Dadipark' blijft. De ontwerpkosten voor het nieuwe stadsdeel worden gedragen door Dadipark NV, het gemeentebestuur van Dadizele en de provincie West-Vlaanderen.
  Ook de gebouwen nabij het park krijgen een nieuwe bestemming. Vrije Basisschool 't Brugske kwam met de voormalige eigenaar (de Kerkfabriek) overeen de gebouwen te kopen en te renoveren op voorwaarde dat de overheid een deel van de subsidiëring op zich neemt. 

Hoe de nieuwe site er concreet zal uitzien, ligt momenteel nog niet helemaal vast. De opdracht voor het opmaken van het masterplan voor het voormalige Dadipark in Moorslede wordt gegund aan een samenwerkingsverband tussen LINT landscape interventions en Ziegler | Branderhorst stedenbouw en architectuur.